Śmierć kliniczna – stan zaniku widocznych oznak życia
organizmu, takich jak bicie serca, akcja oddechowa czy krążenie krwi. Różnica
między śmiercią biologiczną jest taka, że mózg nadal działa. Jest to możliwe do
stwierdzenia za pomocą badania EEF(elektroencefalograficznego). U niektórych
pacjentów mogą zostać przywrócone funkcje życiowe. Jednak należy pamiętać, że na skutek zatrzymania akcji układu krążenia
i oddechowego brakuje tlenu komórkom naszego ciała. Po upływie od 3 do 5 minut
zaczną obumierać komórki kory mózgowej, co doprowadzi do nieodwracalnych
uszkodzeń a w efekcie finalnym śmierci.
Ludzie którzy przeżyli śmierć kliniczną nazywają to
najczęściej drugą szansą na życie i
darem od Boga. Opisują to przeżycie jako
drogę do światła w oddali, w świecie, w którym praktycznie nie ma czasu.
Podczas tego pobytu mają przegląd swoich wydarzeń z życia. Prekognicja
czyli zdolność przepowiadania przyszłości - bardzo niewiele osób wymienia to
jako element śmierci klinicznej, lecz u niektórych się pojawił.
Medycyna nie tłumaczy dlaczego te opisy są tak podobne do
siebie i to u tylu różnych ludzi z różnych stron świata. Rodzi to pewną zagadkę
najlepszego komputera jakiego posiadamy, czyli mózgu.
„Śmierć jest wiecznym
schroniskiem, w którym nic się nie odczuwa”[Cyceron]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz